Her zaman düz yazı yazacak değilim, bu sefer de bir sinema filminden bir kısım paylaşayım dedim. Film çok bilindik bir film olmayabilir. Lokal konulu bir film ama toplumsal eleştirileri de içeren bir film aslında. Filmin ismi “Efeköy Entelköy’e Karşı”. Filmden 5 dakikalık bir kısım mevcut. Benim çok hoşuma gider bu sahne. kimine göre basit bir sahnedir ama ne motifler vardır bu sahnede bakın.
Aşırı diye bir karakterimiz var, bir de köylüler ve muhtar var bu sahnede. Aşırı üniversite mezunu ama bir şekilde köye yerleşmiş ve burada çobanlık yapan biri.
İlk söylemler aslında gerçeklerle yüzleşme üzerine ve bir kabulleniş de söz konusu. Burada Efeköy’e sonradan gelen ekolojik yaşam konusunda gayet bilinçli ve Entelköyü kuran kesim ile normal yerli köylü olan Efeköylülerin çatışmalı anlayışlarını anlatır film. Entelköy’ün başarısı üzerine Efeköy’de yaşayanların başarısızlıklarına dair bir arayışları mevcut. Bu hususta da Aşırı’ya danışmaya gelirler.
Aynı zamanda burada köye gelen bakanın Aşırı’nın sınıf arkadaşı çıkması ve köylünün Aşırı’ya bakışlarının değişmesi de insan doğasındaki GÜÇ İSTENCİ’ni temsil etmektedir. Bakan onların gözlerinde bir güç ögesidir ve güce yakın olan Aşırı artık Güç çemberi içerisinde yerini almıştır gözlerinde köylülerin.
“İşine gelince cahil işine gelince profesör” tabiri aslında genelde toplumdaki riyakar bir yapının gösterilmesi üzerine bir tartışmadır. Burada herkes kendi aklını beğenir değil mi? Toplumumuzda ne yazık ki bu tipler çoktur. Cahil oluverirler bir sorumluluklar vb. şeylerden sıyrılmak için profesör olurlar tam bilmedikleri konularda eğer ki çıkarları var ise.
Paranın getirdiği nokta insanları günümüzde de bu çok rahat tespit edilebilir, hiçbir duruş gözetmeksizin salt paranın duruşunu taklit etmek, paranın durduğu yöne doğru gitmekten öte olmadığını bir kez daha köylüler bize göstermektedir bu sahnede.
Peki Aşırı’nın söylediği sınıf bilinci nedir? Burada uzun uzun bu konuyu anlatmaya pek gerek yok, insanoğlu yerleşik hayata geçtikten sonra toplumsal yapı içerisinde sınıflar oluşmaya başladı ve bu sınıflara bireyler doğmaya başladılar. Bu sınıflarda kaymalar yaşanması sonucu toplumlar yokoluşa doğru gitmeye başlıyorlar, bu konuda uzun bir konu olduğu için burada kesiyorum. Lakin Aşırı buraya da değiniyor.
Sahne’nin devamında sınıfsal bilincin insanın kendisini bulmasına değiniyor, KENDİSİNİ BİLMEYEN hiçbir şey gerçekleştiremez. Onun için önce kendi sınıfının bilinci olacak insanda hangi sınıfa ait olduğunu bilecek bir kere.
Doğanın diyalektiği kavramı çok geniş bir kavramdır, çok uzun yazılabilir lakin basit olarak burada anlatılmaktadır. Gerçekten de doğa kendi içinde bir döngüsel yapıda değil midir? Lakin bu dögüye uymayan tek mahlukat insan değil midir? Hırslarıyla istençleriyle… yetersizlikleriyle…
Bir Milli şuur diye bir tanım yapılmış insanların kafalarında, acayip bir şey. Nasıl bir tanımsa yıkması çok zor. Mercedes marka arabalara binip milliyetçi geçinip starbuckslara gidip ulusalcı geçinen tiplerle dolu ortalık. Gerçekten şaşırtıcı, isveçli bir tanıdığım var o da fazla milliyetçi bu ülke adına bir çok tanıdığım milliyetçi geçinen tipten. Adamın bir cümlesinden bu kanıya vardır açıkcası. Uyuyan toplumlar yok olacak! ya da yanlış yere bakanlar, işte yanlış milli şuur algısı bu ülkeyi ne yazık ki mahvediyor. Bu videoda da çok iyi değinilmektedir.
Bazen gerçekten de bende de daralma olmuyor değil. o kafasının sıkkın olmasını çok iyi anlıyorum her ne kadar o kadar zeki bir kişi olmasam da. Koyu bir ümitsizlik basıyor içimi. Neyse, lakin bu son kısımda da bir çok yanlış içinde olan toplumun içinde doğruları gören bireyin içindeki sıkkınlığı anlatıyor.
Köylü daha sonrasında fikriyatın ne kadar önemli olduğunu anlıyor ve onu vurguluyor. Lakin bunlar Türkiye’de hep bir gazla oluyor başlangıç hep çok iyi başlıyor. Devamlılık sürdürülebilirlik olmuyor ve yürümüyor işler hep bir tökezleme geliyor. Bir gazla 50 birim gidiyor 1 ayda. elin insanı her ay 10 birim gidiyor ama 100 ay gidiyor. Neyse bu konu da uzun bir konu.
işte kısa 5 dakikalık bir film sahnesinden özetler… İyi seyirler…
Not: Aşırı ile şahsi olarak da tanışmıştım 🙂 birlikte çekilmiş fotoğrafım da var. 🙂